26.08.2008 Warsztat reportera

Wskazówki dla dziennikarzy sportowych

Phil Jasner, źródło: slowawsieci.com
licencja Creative Commons:
Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 2.5 Polska

Zawarłem tutaj kilka porad, które kieruję do tych wszystkich, którzy parają się dziennikarstwem sportowym. Którzy rozmawiają ze sportowcami przed grą, po grze, przez telefon czy poprzez telekonferencję.

1. Odrób pracę domową. Bądź przygotowany na możliwą lekturę gazet, magazynów czy płatnej telewizji, radia lub serwisów internetowych. Nie licz na to, że ktoś udzieli Ci uzupełniającego wywiadu, bo o czymś nie wiedziałeś.

2. Pomimo tego, co usłyszysz od innych profesjonalistów, nie traktuj sportu jako zabawy. Daj nagrodę dla graczy, trenerów. Ceny biletów dla fanów, koncesje czy opłaty parkingowe. To ty odpowiadasz, jak sport brany jest na poważnie. Ja uczę się części tego zawodu po to, by dostarczać czytelnikom wyczerpujące informacje, które określą czy zainwestowane w zakup gazety pieniądze były warte zachodu.

3. Traktuj swój temat z respektem. Tutaj nie m miejsca na czczenie sportowców - bohaterów. Wykonujesz swoją robotę.

4. Porzuć swoje uprzedzenia względem graczy, trenerów, menadżerów czy zarządu. Jesteś pomiędzy swoim tematem, a czytelnikami. Jeśli piszesz komentarz czy felieton możesz polemizować z innymi dziennikarzami czy faktami.

5. Nie bój się zadawać mocnych, ostrych pytań. W wielu przypadkach, im lepsze pytanie tym lepsza odpowiedź. Ale nie bądź opozycyjny - nie krytykuj rozmówcy tylko za to, że ma odmienne zdanie.

6. Bądź wyrazisty.

7. Dzisiejszy świat to kable i Internet. Szczegóły gry czy wynik szybko może zawędrować do różnych miejsc na świecie. Ale możesz wyjaśnić dlaczego i jak doszło do owego wydarzenia, jak się ono rozwijało czy próbować wyjaśnić zawiłości sytuacji.

8. Nie wahaj się prosić o dodatkowe wyjaśnienia, jakieś szczegóły, detale gry czy wynik. Spróbuj zrobić wywiad obiektywny, ale pokaż w nim to, na czym Ci tak bardzo zależy.

9. Pamiętaj - kto, co, gdzie, dlaczego, kiedy i jak.

10. Podziękuj za czas i uwagę swojemu rozmówcy (oczywiście, jeśli jest no wskazane).

11. Jeśli już znajdziesz się w takiej sytuacji, w której brakuje Ci kilku potrzebnych informacji, zadzwoń do swojego rozmówcy i poproś o wyjaśnienie konkretnych faktów, nazwisk, a nawet poproś o wyłożenie pisowni jakiejś nazwy, z która po raz pierwszy się spotykasz. I zawsze opisuj obie strony opowieści - czasem sprawa ma kilka stron.

12. Jako redaktor, słyszałem wcześniej pewne słowa: "Trzymaj się jasności, bystrości, siły i prostoty".

*****

Phil Jasner jest dziennikarzem sportowym "Philadelpia Daily News"

Udostępnij znajomym:

PRZERWA NA REKLAMĘ

Zobacz artykuły na podobny temat:

Dziennikarstwo z mistrzem

Robert Monik
Jak patrzył na dziennikarstwo Ryszard Kapuściński, czym według niego jest ta profesja i co to znaczy być prawdziwym dziennikarzem.

Dziennikarskie hieny

Sylwester Latkowski
Gwiazdy każą sobie płacić za sesje fotograficzne i wywiady. A tu nic, bezczelni dziennikarze nie płacąc sfotografowali, nie płacąc za newsa puścili w świat.

Copywriting. Przez słowa do sukcesu

Marta Bober
Można powiedzieć, że żadną sztuką nie jest napisanie kilku słów czy też zdań. Ale co, kiedy zależy nam na czymś więcej? Stworzenie treści wartościowej, ciekawej i angażującej - takiej obok której trudno jest przejść obojętnie i oderwać wzrok - jest dużym wyzwaniem.

Prawo Betteridge'a. Czy każdy tytuł ze znakiem zapytania to ściema?

Krzysztof Fiedorek
Prawo Betteridge'a to hipoteza dziennikarstwa, według której na każdy tytuł i nagłówek prasowy, kończący się znakiem zapytania można odpowiedzieć „nie”. Zasada ma zastosowanie do pytań zamkniętych. Wcale nie wymyślił jej Ian Betteridge i... w większości przypadków jest nieprawdziwa.