Słowniczek telewizji cyfrowej

HDTV (High Definition TV) - telewizja o dużej rozdzielczości. Obraz w standardzie HDTV jest o wiele bardziej wyraźny, a kolory nasycone, co daje większe wrażenie realności oraz naturalności. Wyższa jakość odnosi się także do dźwięku, który płynie w tzw. formacie Dolby Digital 5.1. Dzięki temu może on być porównywalny z dźwiękiem, jaki słyszymy w kinie.

VOD (Video on Demand) - wirtualna wypożyczalnia, która pozwala na zamawianie programów z udostępnionego przez operatora katalogu. Dzięki temu abonent może wypożyczyć film, dowolny odcinek serialu czy też mecz ulubionej drużyny bez wychodzenia z domu.

PVR (Personal Video Recorder) - urządzenie elektroniczne, które umożliwia zaprogramowanie nagrania wybranego programu telewizyjnego. Dzięki temu abonent może go później obejrzeć w dowolnym momencie i z pominięciem reklam. PVR to gwarancja, że nie przegapimy ulubionego programu oraz, że nie będzie on kolidował z naszymi obowiązkami.

PPV (Pay per View) - usługa, która polega na płaceniu za konkretny program nadawany na wybranym kanale. Dzięki temu abonent nie musi decydować się np. na cały pakiet kanałów sportowych, aby obejrzeć mistrzostwa świata w piłce nożnej, tylko może zapłacić za kilka wybranych meczów.

EPG (Electronic Program Guide) - prosty w obsłudze przewodnik, ułatwiający przeglądanie programów nadawanych obecnie lub zaplanowanych przez poszczególne kanały telewizyjne. Dla ułatwienia wyszukiwania programy podzielone są na poszczególne kategorie. Oprócz tego EPG zawiera opisy programów, czas ich trwania, recenzje czy informacje o obsadzie aktorskiej.

STB (Set-Top-Box) - dekoder umożliwiający odbieranie telewizji cyfrowej. Jego instalacja i obsługa jest nieskomplikowana, a funkcje zostały przygotowane z myślą o wygodzie użytkownika.